شعر برای امام زمان

ای که دائم به جهان منتظر منتظری
گیری از مردم دانا ز ظهورش خبری

*******

روز و شب ذکر زبان تو بود یا مهدی
در فراقش غم دل داری و اشک بصری

*******
فرض کن، حضرت مهدی به تو ظاهر گردد
بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری

*******

ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی
باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

*******

دیده ای هست تو را قابل دیدار امام
می توانی تو به خورشید جمالش نگری؟

*******

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟
لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟

*******

پول بی شبهه و سالم ز همه دارائیت
داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟

*******

گر بپرسد ثمرت چیست تو از طول حیات
داری از بهر ارائه سند مختصری؟

*******

ور بپرسد عملت چیست ز بگذشتن عمر
در عملکرد تو باشد عمل معتبری؟

*******

برده ای نان و غذا بهر مساکین یک شب
یا تو داری ز یتیمان و فقیران خبری؟

*******

در پی امر به معروف و نهی از منکر
بوده ای بهر محبان ولایت سپری؟

*******

هیچ گه داشته ای بهر ظهور حضرت
ناله نیمه شب و ذکر دعای سحری؟

*******

آن چنان هست که افسرده و غمگین نشوی
گر بگیرد " سِمت تو"  بدهد بر دگری؟

*******

داری آمادگی آنکه اگر حضرت خواست
از سر مال جهان بهر خدا در گذری؟

*******

واقفی از عمل خویش تو بیش از دگران
می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری ؟

*******

گر از این جمله که گفتم همه را دارایی
خوش به حال تو که خود ساخته و منتظری

*******

ور از این گفته تو را هست قصوری بیگی
توبه کن بلکه ز محبوب بیابی اثری